با تولد كودك، شما يك خانواده 3 نفره خواهيد شد و از اين پس همه چيز با گذشته متفاوت خواهد بود. شوهر شما ديگر نه فقط شريك زندگيتان، بلكه همراه و متحد شما در اين مرحله جديد يعني پدر و مادر شدن است و كودك به همان اندازه كه به شما تعلق دارد، به او نيز متعلق است.

روابط خانوادگي جاافتاده شما نيز به صورتي ظريف تغيير مي كند، به اين معنا كه ديگر شما صرفا پسر يا دختر كسي نيستيد، بلكه پدر يا مادر شده ايد و زندگي جديدي وابسته به شماست.

اغلب در روزهاي پس از تولد كودك، آن كه از همه سردرگم تر است، پدر جديد است و به همان اندازه كه شما به حمايت او نياز داريد، او نيز به حمايت شما نياز دارد. با يكديگر درباره احساسات خود صحبت كنيد و بگذاريد او در مراقبت از كودك مشاركت كند. شايد او در مراقبت از كودك مضطرب تر از شما باشد، اما بزودي اطمينان بيشتري خواهد يافت.

روزهاي نخست پس از تولد كودك، همچون كلاف درهم پيچيده اي از احساسات متضاد خواهد بود. احساس غرور و شعف زايدالوصف از پدر بودن، نگراني در مورد همسر و مراقبت از كودك، همه و همه كار را براي او دشوارتر خواهد كرد. پس از آن كه كودك بزرگ تر مي شود و به مرحله تربيت رفتاري مي رسد، كار از اين هم براي پدر سخت تر خواهد شد، چرا كه اكثر نيازهاي نوزاد در حد نيازهاي جسماني است و بخش عمده نياز عاطفي او نيز به طور غريزي از جانب مادر تامين خواهد شد، ولي با بزرگ تر شدن كودك و رسيدن او به مرحله تربيتي نقش پدر بسيار پررنگ تر خواهد شد.

اساسا در خانواده هاي سنتي و قديمي و خانواده هاي جديد، نقش هايي كه افراد به عهده دارند، با يكديگر متفاوت است. در خانواده هاي سنتي، پدر نقش اساسي و حياتي خانواده را به عهده داشت و مدير توليد خانواده بود و محل زندگي و محل كارش به هم نزديك بود. بنابراين نظارت بيشتري بر خانواده داشت، اما امروزه تغييرات زيادي در نقش افراد خانواده به وجود آمده است، محل كار و زندگي از هم دور شده اند و عملا پدر نمي تواند مدت زيادي را با خانواده و فرزندان سپري كند.

وظيفه پدر، پيش از تولد كودك آغاز مي شود، درست همانند مادر، اين تفكر نادرست است كه در دوران بارداري، مادر بايد به تنهايي پذيراي كودك باشد و تا وقتي كه كودك به دنيا نيامده، پدر هيچ مسووليتي در قبال او ندارد.

توصيه هاي زير به پدران كمك مي كند تا قبل از تولد نوزاد، پيوند بيشتري با نوزاد و همسر خود داشته باشند:
بهتر است پدر هر روز با مادر و كودك صحبت كند. برخي از پژوهشگران معتقدند كه جنين صداي پدر را بهتر از صداي مادر مي شنود، زيرا فركانس صداي مردانه پايين تر از فركانس صداي زنانه است و مايع آمنيوتيك كه جنين درون آن شناور است، صداهاي با فركانس پايين را بيشتر مي گيرد.

همراه شدن دستان گرم پدر روي شكم مادر و گفتگوي صميمانه او با جنين، باعث ايجاد دلبستگي و دلگرمي زياد مي شود.

در انتخاب محل تولد و نام كودكتان مشاركت كنيد.

چند پيشنهاد براي بعد از تولد:
در اين زمان همسرتان بيش از هر زمان ديگر به حمايت رواني و عاطفي شما نياز دارد. بكوشيد به كارهاي كودكتان بيشتر رسيدگي كنيد.

چند ساعتي كودك را به بيرون از خانه ببريد تا همسرتان فرصتي پيدا كند كه به كارهاي شخصي خود برسد.

به همسرتان كمك كنيد تا دچار عوارض بي رمقي و افسردگي پس از زايمان نشود.

از كمك ديگران براي رسيدگي به امور خانه بهره بگيريد.

نقش پدران در تامين بهداشت رواني كودك
هنگامي كه از كودك دور هستيد، نشانه هايي از خود به جا بگذاريد، مثلا عكس هايي از خودتان يا نوارهايي با صداي خودتان، كه شعر يا داستاني را براي كودك خوانده ايد، برايش به جا بگذاريد.

از محل كارتان مرتب تلفن بزنيد و با او صحبت كنيد.

در زمان عدم حضور مادر با كودكتان پدرانه بازي كنيد، بازي هايي را انتخاب كنيد كه با آنچه در حضور مادرش با او انجام مي دهيد، تفاوت داشته باشد. اين كار باعث مي شود كه كودك خصوصا در سال هاي اول زندگي كه نسبت به غيبت مادرش بسيار حساس است، راحت تر بتواند مراقبت شما را بپذيرد.

گاهي پدران تنها موقعي مراقبت از كودكشان را به عهده مي گيرند كه ديگر براي مادر تواني نمانده يا كودك در حال گريه و كج خلقي است. بهتر است پدران هميشه و در سرحالي كودك نيز از او مراقبت كنند.

هنگامي كه پدران مراقب كودك هستند، احتمال پيش آمدن حوادث بيشتر است اين به دليل بي مبالاتي پدران نيست، بلكه اكثر پدران با رفتارهاي ناگهاني كودك ناآشنا هستند. افتادن كودك از روي ميز يا تخت، شايع ترين اتفاقي است كه هنگام تعويض پوشك كودك رخ مي دهد. بنابراين بيشتر مراقب باشيد.

با كودكتان چشم در چشم حرف زده و برايش آواز بخوانيد.

بردن كودك به حمام، براي برقراري ارتباطي گرم و صميمانه موثر است.

كودك را نوازش كرده و بدنش را ماساژ دهيد.

در سنين 6 تا 9 ماهگي، كودكان شروع به سينه خيز يا بالا رفتن مي كنند. روي زمين دراز بكشيد و كودكتان را نزديك خود قرار دهيد، يك اسباب بازي جالب آن طرف خود بگذاريد و كودك را تشويق كنيد كه با بالا رفتن از شما به اسباب بازي برسد.

وقتي كودك در 9 تا 12 ماهگي شروع به راه رفتن مي كند، تمايل زيادي دارد كه از حمايت پدر در راه رفتن بهره مند شود. با استفاده از هر دو دست در حالي كه دستان كودك را در جلوي خود گرفته ايد، اين كار را شروع كنيد.

اجازه دهيد كه كودكتان طريقه درست گفتگو را از شما تقليد كند. تلفظ كودك را با تكرار كلمات تصحيح كنيد نه با غلط گيري مستقيم.

براي كودكتان كتاب بخوانيد.

ارزش هاي صحيح را به كودكان بزرگ تر بياموزيد.

مراقب روابط اجتماعي كودك خود باشيد و تا حد امكان او را به ايجاد رابطه با كودكاني سوق دهيد كه رفتار آنها با ارزش هاي خانوادگي شما سازگاري داشته باشد.

سعي كنيد علايق و توانايي هاي كودك خود را بشناسيد.

تربيت مبتني بر عشق داشته باشيد و كودك را متوجه كنيد كه او را تربيت مي كنيد چون عاشقش هستيد.

در سنين 7 تا 12 سالگي وابستگي كودك به همسن و سالان خود بيشتر مي شود و لازم است كه پدران كاملا مراقب آنچه كودك از ديگران مي آموزد، باشند. هر چه كودك شما بيشتر با بچه هاي ديگر در تماس باشد، شما بايد تماس خود را با او بيشتر كنيد.

شرايطي را به وجود آوريد كه كودك شما مجال بروز نقاط قوت خود را پيدا كند.

كودكتان را تشويق كنيد كه دوستانش را به خانه دعوت كند.

مربي ورزشي كودكتان بشويد تا توانايي ها و ضعف هاي او را بشناسيد.

اهميت تاييد پدران براي كودك را دست كم نگيريد و هميشه در دسترس كودك باشيد.

سخن آخر اين كه پدر يا مادر خوبي براي كودك بودن كار بسيار دشواري است، زيرا معمولا والدين گرفتار وظايف روزمره مربوط به بزرگ كردن كودكشان و فراهم آوردن شرايط مساعد زندگي براي او مي شوند و بنابراين نمي توانند نماي بزرگ تري را كه در پيش روي آنهاست و همان جنبه ها و ابعاد مختلف تربيتي و رفتاري در ارتباط با اوست، را ببينند. قسمتي از وظيفه ما به عنوان پدر يا مادر اين است كه روح بزرگي را كه در روزمر گي ها گرفتار است و نوري را كه در درون كودك وجود دارد، ببينيم. براي مثال نقاشي هاي كودك شايد تصويري از آگاهي در حال شكوفا شدن او را به شما بنماياند. ما همچنين وظيفه داريم به كودك، تجربيات روحاني را در دنياي مادي روزمره نشان دهيم و به اين ترتيب سبب تحول و شكوفايي كودك خود در جريان اين فرآيند شويم.

پدر يا مادر بودن انرژي بسيار زيادي را مي طلبد. بايد به خودمان سخت نگيريم و در مورد كمبودهايمان بردبار باشيم و درخصوص رشد خود به عنوان پدر يا مادر با خودمان مهربان باشيم و زياد از خود ايراد نگيريم.

لازم است همواره انرژي خود را تجديد كنيم، در غير اين صورت بداخلاق، بي حوصله و مجادله گر خواهيم شد. بنابراين بايد به اندازه كافي استراحت كنيم، بخصوص وقتي بچه ها كوچك تر هستند. البته همه ما بهترين چيزها را براي كودكان مي خواهيم ولي خيلي از كساني كه براي اولين بار پدر يا مادر مي شوند، اطلاعات زيادي درباره وظايف خود يا چگونگي تربيت كودكان نمي دانند و خيلي وقت ها مجبور مي شوند بتدريج كه پيش مي روند، ياد بگيرند و اين موضوع ناراحت كننده است.

با اين همه، اين تجربيات فرصت هاي فراواني براي رشد شما به عنوان پدر يا مادر علاوه بر رشد كودكتان فراهم مي كنند. به عنوان نخستين آموزگار كودك، شما بايد حتما فضايي مملو از عشق و صميميت، نظم و آرامش، علاقه و اشتياق كه همگي براي رشد او حياتي هستند، مهيا كنيد.

كسي از شما انتظار ندارد با كودك خود در حد يك كارشناس برخورد كنيد. تنها انتظاري كه از شما مي رود اين است كه شيوه جديدي بيابيد تا قادر به در نظر گرفتن تمامي جنبه هاي رشد كودك، اعم از جسماني، احساسي، عقلي يا روحاني باشيد. بنابراين به كودك خود كمك مي كنيد تا با چالش هاي دنياي متغير روبه رو شود و بهترين ثمره را از زندگي خود برگيرد.

نكته مهم اين است كه به ياد داشته باشيد كودك استثنايي شما يك بزرگسال كوچولو نيست و از او توقعات و انتظاراتي در حد خودش و توانايي هايش داشته باشيد.

بايد بدانيد كه نحوه تفكر، استدلال، احساس يا درك او از جهان و محيط پيرامونش همانند شما نيست.

مركز توجه بيشتر كودكان تا 7 سالگي، بدن آنهاست. كودكان در اين سن بسرعت در حال رشد هستند و نياز به جنبش و ورزش دارند. به ياد داشته باشيد كه كودك شما عمدتا از طريق نمونه و تقليد مي آموزد.

بعلاوه، نظم و تكرار حاصل از كارهاي روزمره عناصر اساسي در دنياي سالم كودك خردسال هستند و سبب ايجاد حس امنيت و اعتماد مي شوند. فرزند شما اطلاعات را بدون هرگونه تغييري مي گيرد و به همين دليل بايد به چگونگي محيط زندگي او و وقايعي كه براي او رخ مي دهد دقت كنيد.

لازم است تعادلي بين تحريك حواس كودك و محافظت از آنها برقرار كنيد. تاثير يك محرك مصنوعي مثل تلويزيون و فيلم ها بر ذهن كودك كاملا با تاثير صدا، توجه و مراقبت شما فرق دارد. بايد درك كنيد كه هر چيزي در زندگي كودك شما چنان عميق جذب ذهن او مي شود كه ممكن است پس از تغيير شكل يافتن مجددا در بازي هاي خلاق او تجلي كند. بنابراين بازي خلاق براي كودك حكم غذا و آب را دارد و لازم است با اختصاص وقت و فراهم كردن لوازم مناسب براي اين نوع بازي ها، كاري كنيد كه كودكتان بتواند با تقليد هر آنچه كه برايش رخ مي دهد از طريق بازي كردن، راه خود را در زندگي روزمره پيدا كند. شكوفا كردن جوشش طبيعي تخيل و خلاقيت، يكي از بزرگ ترين هديه هايي است كه مي توانيد به كودكتان بدهيد. پس بكوشيد پدر خوبي براي دلبندتان باشيد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: